Deze tekst las ik onlangs op een bord dat stond voor een koffietentje in Amsterdam. In eerste instantie dacht ik: “Goh, wat aardig!”. Tot ik me realiseerde dat er nooit gratis koffie geschonken zal worden, want morgen wordt nooit vandaag.

Waarom wachten tot morgen als je het nu kunt hebben?

Zo gaat het ook vaak in ons leven. We zijn bezig met de dag van morgen, maar vergeten vandaag. En als morgen vandaag is geworden, zijn we weer bezig met morgen. Wat is dat toch, dat we niet bezig zijn met het heden, het nu? Dat we altijd uitkijken naar een volgend moment in de tijd? Het ‘bereiken’ van een volgend moment lijkt belangrijker dan dit moment. En wat komt er dan na het volgende moment: weer een ander moment in de toekomst. We richten ons op het ‘eindpunt’. En ontdekken dan dat er weer opnieuw een volgend moment of ‘eindpunt’ bereikt moet worden.

De toekomst bestaat enkel in ons hoofd, als concept. Als we altijd op de toekomst gericht zijn, leven we in een illusie, een niet reële werkelijkheid. Leven in de toekomst veronderstelt dat we de illusie belangrijker vinden dan de werkelijkheid van het leven van dit moment. Echter, het leven bestaat alleen maar uit het nu. Vanuit het nu kijken we terug op het verleden en vanuit het nu kijken we naar de toekomst. Als we ons dit volledig realiseren, dan beseffen we dat het hele leven zich afspeelt in het heden: hier en nu. We zijn nooit niet in het nu. Zelfs als we herinneringen hebben uit ons verleden, dan beleven we ze in het heden. En als we aan de toekomst denken, dan kunnen we er alleen in het heden aan denken. En toch denken we dat de toekomst een beter moment zal geven dan het moment nu. Maar dit komt nooit.

Zo wordt het leven moeilijk, omdat we vasthouden aan gebeurtenissen uit het verleden en verwachtingen koesteren voor de toekomst. Als we dit zouden loslaten, zou het leven veel gemakkelijker zijn. Als we volledig in overeenstemming leven met wat er nu is, dan zijn we trouw aan het leven en trouw aan onszelf. Dan kan het leven en de levensenergie door ons heen stromen en staan we volledig open voor het wonder van het leven.

Verwondering is een eigenschap van het kind in ons. We verleren dit in de loop van de tijd, omdat we ervoor kiezen om meer met het verleden en toekomst bezig te zijn. Maar kinderen hebben die verwondering nog, ze leven in het moment en zijn volledig toegewijd aan wat ze aan het doen zijn in dit moment.

Je hebt maar één moment in handen, het werkelijke moment.
Je leeft het of je laat het ongeleefd.
(Osho)

De enige stap die we moeten zetten is: loslaten. We kunnen er bewust voor kiezen om op dit moment met volle aandacht in het hier en nu te zijn. Onze focus leggen we dan op de keuze die we nu maken. En dat is de keuze om in dit moment te zijn. En natuurlijk kunnen we ideeën hebben over hoe onze toekomst eruit kan zien, maar dat is van secundair belang. Hoe de toekomst eruit gaat zien, is afhankelijk van de stap die we nu zetten, van de beslissing of de keuze die we nu maken. Als dit de beste keuze is op dit moment, dan leidt dit ook weer tot het volgende beste moment. De enige vraag die we onszelf kunnen stellen is: “Is dit het beste dat ik nu kan doen?”. Als het antwoord JA is, dan leven we onze hoogste kwaliteit; we geven het beste van onszelf in dit moment. Elk volgend moment komt dan weer als dit moment, waarin we de beste versie van onszelf laten zien. De toekomst ontvouwt zich enkel in het heden.

Het leven is geen reis, er is geen eindbestemming. Het leven wordt in het moment geleefd. Vergelijk dit eens met dansen. Je danst niet met een einddoel, je danst omdat je er plezier aan beleeft in het hier en nu. Dus het leven nu is geen middel tot een einddoel, het is het einddoel zelf. De toekomst die jij wenst, ontstaat door volledig in het NU te zijn en daar de beste keuze te maken. Het leven is een dans in het NU.